Naikan kruipt in je vel 

幸福ニュース第６５９号心と体とお肌にいい内観 © Shinko Oyama

"Naikan is goed voor je ziel, je lichaam en je huid"

Ik heb Naikan leren kennen toen een prof aan de universiteit mij het boek "Wat heeft moeder voor mij gedaan?" van Oyama Shinko voorstelde. Ik wou dit  onderzoeksthema verder onderzoeken en dat is de hoofdreden waarom ik Naikan ben komen doen.

Voorafgaand aan deze week Naikan heb ik ook nog allerlei informatie erover verzameld, via boeken en het internet. Ik was benieuwd en verheugde mij er zelfs een beetje in om te zien hoe ik er zelf zou door veranderen.

Maar ik weet nu na deze week Naikan dat je niet door Naikan veranderd wordt, maar dat je je zelf van bepaalde zaken bewust wordt en zelf begint te veranderen.

De eerste twee dagen bestonden uit het onderzoeken van wat ik gekregen en teruggegeven had, en hoe ik andere personen tot last geweest was of hen zorgen bereid had, maar ik slaagde er maar heel moeilijk in om mij te concentreren en voor ik het wist was ik met allerlei andere gedachten bezig. Mijn benen en mijn rug deden pijn van het lange zitten en dat verveelde mij, zodat ik niet echt rustig kon zitten mediteren.

Ik stelde hierover een vraag aan de begeleider, meester Oyama. Zijn begrijpend antwoord was: "Een mens kan niet anders dan aan andere zaken denken, maar je kan er op letten dat je die losse gedachten niet uitdiept en achterna holt."

Op de derde dag was als bij wonder de pijn in mijn benen en rug verdwenen. Ik slaagde er stilaan in om mij dieper op Naikan te concentreren. Tot de dag ervoor zat ik 's namiddags ongeduldig te wachten tot ik aan de beurt was om een bad te nemen maar toen het op de derde dag mijn beurt was had ik er bijna spijt van dat ik niet nog een beetje langer Naikan kon doen.

Terwijl ik Naikan deed genoot ik van het fris windje dat door de met tatami belegde kamer blies, ik werd 's morgens wakker door het gezang van de vogels, en het groen en de door de morgenzon verlichte toren van de tempel die ik vanuit mijn venster kon zien waren heel erg mooi. Ik kon mij in deze super luxe omgeving heel gelukkig voelen.

Mijn Naikan begon met Naikan over mijn moeder en ging verder met Naikan over mijn vader, het thema "liegen en stelen", moeder, mijn jongere zus, vader, grootvader, grootmoeder, in die orde.

In de Naikan van elk van deze onderwerpen zag ik hoe ik mij zelf tegenover elk van die mensen egocentrisch en profiterend opgesteld had. Ik had vroeger al wel eens het besef gehad dat ik soms de zaken zo voorstel dat het in mijn voordeel uit draait, of dat ik sommige dingen verzweeg om mezelf te verbergen, maar nu merkte ik dat ik dat ooit eens gekoesterde besef zélf ook altijd weggemoffeld had en altijd geleefd had alsof ik daar helemaal geen benul van had.

In de Naikan over mijn jongere zus was er ook een gedeelte dat voor mij echt een redding bracht. Mijn zus is drie jaar jonger, en zij is vanaf heel jonge leeftijd altijd een heel lieftallige en open persoon geweest, iemand die door iedereen graag gezien werd. Maar ik had altijd maar ruzie met mijn zus en ik heb haar aan heel erge pesterijen onderworpen. 

Gedurende de Naikan over mijn zus ben ik gaan beseffen dat ik haar niet pestte omdat ik haar hatelijk vond, maar omdat ik zelf meer aandacht wilde krijgen van de andere gezinsleden. Maar ook, dat mijn zus zo lieflijk was dat ik niet kon weerstaan aan een drang om mij met haar zaken te bemoeien.

Ik ben blij dat ik mij er nu van bewust geworden ben dat ik met mijn zus ruzie maakte omdat ik fier op haar ben en heel erg van haar houd, en omdat zij de persoon is die het dichtst bij mij staat en die ik niet zou willen missen. Hierdoor werden mijn schuldgevoelens tegenover mijn zus veel lichter en werd mijn zus voor mij nog meer dierbaar dan voorheen. 

 Levensplanning

Het was voor mij de eerste keer dat ik Naikan gedaan heb, maar toen ik op de laatste avond mijn levensplanning opmaakte was ik positief verrast dat ik zo helder kon zien welke doelen ik in mijn leven wil nastreven en wat ik graag zou willen doen.

Ik zou willen leven in dankbaarheid voor alles wat ik van al de mensen in mijn omgeving gekregen heb, en alles doen wat in mijn macht ligt om ook maar een deel van wat ik gekregen heb, te kunnen teruggeven. Ik zou ook willen leven zonder te vergeten wat ik allemaal gekregen heb van mannen en vrouwen, mensen van alle leeftijden, van allerlei beroepen, en dat ook die mensen ook op dezelfde manier op hun beurt heel veel liefde ontvangen hebben van de mensen in hun omgeving. Ik zou willen in het besef leven dat al de mensen en dingen op de wereld echt "arigatai," dierbare wezens zijn om dankbaar om te zijn.

Tijdens deze week was ik ook echt blij met de andere Naikan deelnemers die mij gegroet hebben, ook al was het maar heel even met de ogen, omdat het mij het gevoel gaf dat zij daarmee mijn bestaan erkenden. Mensen worden door mensen gesteund, rechtgehouden en in het leven gehouden en dat heb ik echt zo gevoeld.

Mijn dank gaat ook naar meester Oyama die mij met enthousiasme begeleid en beluisterd heeft, en naar al de mensen die gezorgd hebben voor de mooie kamers, de maaltijden, het bad enzovoort, zodat wij in een heel mooie omgeving Naikan konden doen.

Het mooi gevarieerd en overvloedig menu was telkens iets om van te genieten, en ik heb hier lekker gegeten. Het samenspel van een geregeld leven en een goed gebalanceerd menu, en Naikan, hebben ook een heel goede invloed gehad op mijn huid. Hartelijk dank voor deze week Naikan.