Mijn man en mijn dochter (V. 55 j.)

Taikendan 146© Shinko Oyama 

Ik had eerder al eens iets over Naikan gehoord. Nu mijn dochter ziek is heb ik de knoop doorgehakt, ik heb mijn werk gelaten voor wat het is en ben hier naartoe gekomen.

Eerst deed ik Naikan over mijn moeder, dan mijn vader. Ik heb mijn ouders niet lang gekend, maar ik was verwonderd over hoeveel ik gekregen had en hoeveel liefde mij gegeven geweest was. Dit alles gebeurde toen ik nog heel jong was, en ik ben tot de ontdekking gekomen dat ik niets aan hen heb teruggegeven.

Ik wou in deze week Naikan mijn eigen leven onderzoeken betreffende mijn relatie met mijn man en mijn dochter, maar nu heb ik eindelijk begrepen hoe belangrijk mijn grootouders voor mij geweest zijn. Die hebben mij grootgebracht.

Op mijn Naikanplekje heb ik mezelf in alle eerlijkheid en zonder leugen of masker kunnen onderzoeken. De houding van de begeleider die geduldig naar mijn gebabbel bleef luisteren was heel kostbaar, en ik heb nu het gevoel alsof mijn ziel in deze week een reiniging ondergaan heeft.

Mijn man

Ik had een hekel aan mezelf omdat ik altijd maar mijn man bekritiseerde en hem verwijten maakte. Ik wilde echt veranderen. Ik ben daarvoor naar spreekbeurten gaan luisteren, heb boeken van bekende leermeesters gelezen, ben in begeleiding gegaan. Maar eenmaal terug thuis, zodra ik het gezicht van mijn man zag, was het altijd terug naar af.
Tijdens Naikan leerde ik beseffen hoe ik degene was die mijn man steeds negatief beoordeeld had en die hem als een "waardeloze, krachtloze" mens beschouwd had. Het is mij duidelijk geworden dat het aan mijn man te danken is dat hij na al die jaren nog steeds bij mij gebleven is, omdat hij zo geduldig is en zo'n zacht hart en brede schouders heeft.

Mijn dochter

Wat mijn dochter betreft ben ik me gaan afvragen of ze misschien zo ziek geworden is omdat ze altijd een moeder zoals ik gezien had. Ze was geboren als een ingoed kind, maar door mijn tekorten als moeder heb ik haar al die jaren doen lijden. Het beeld van mijn dochter die lijdt is het zelfde lijden als het lijden van mijn man, al die tijd. Het lijden van mijn kind brandt harder en pijnlijker in mijn hart dan als ik zelf door het vuur zou moeten gaan. De hemel stuurt mij nu mijn portie lijden, door mij de frustratie te laten voelen dat ik niet in haar plaats haar lijden kan overnemen.

Dank zij mijn jongere zus die mij de weg naar Naikan wees hoop ik vanaf vandaag mijn manier van leven te verbeteren.

Mijn voornemen

De mij nog resterende jaren wil ik op een andere manier leven. Ik wil leven zonder te vergeten hoe belangrijk "zelfreflectie, dankbaarheid en dienstbaarheid" (**) zijn, en ik wil elke avond op mijn manier een beetje Naikan blijven beoefenen. Het zou al te spijtig zijn als deze Naikan-ervaring zou verloren gaan.

Ik dank de begeleiders en de mensen die elke dag voor de lekkere maaltijden gezorgd hebben.

Ik beschouw deze kennismaking met deze Rengein tempel en met de betekenis van Naikan als een van de meest kostbare schatten in mijn leven.
Ik wil deze schatten levendig houden en in ere houden. Ik heb tot nu toe heel onaandachtig geleefd. Het zou zeer spijtig zijn als ik van mezelf niet iemand zou maken die anders leeft dan in het verleden.

Ik ga vandaag naar huis terug, en het eerste wat ik wil doen is me verontschuldigen tegenover mijn man. Ik wil samen met hem de Hart Soetra leren bidden. Als tegenwicht voor alles wat ik mijn man aangedaan heb is een verontschuldiging van een week niet genoeg, maar ik zou de rest van mijn leven in de geest van de Hart Soetra willen doorbrengen.

Ik zal nooit vergeten hoe waardevol deze Naikan voor mijn geweest is. Ik vergeet ook niet hoe ik geluisterd heb naar de geluidsopnames (*). Ik heb toen uitgedrukt hoe diep dankbaar ik was dat mijn ogen opengegaan zijn voor het feit dat ik in mezelf toch nog de capaciteit bezat om dankbaar te zijn. Ik kan nu ook naar mijn man toe zeggen: "Dank u voor alles."

(*) geluidsopnames : in Japan gebeurt het dat een gesprek met een begeleider opgenomen wordt ten behoeve van de Naikanbeoefenaar, wanneer die dat wenst, voor als hij in de toekomst terug zou willen luisteren naar dat gesprek.

Het gebeurt in Japan ook dat geluidsopnames van voorgangers in Naikan afgespeeld worden.

(**) De drie regels van de Rengein Tempel waar deze persoon Naikan deed luiden : "Beginnen bij zelfreflectie en via dankbaarheid tot dienstbaarheid komen"