Waarom was mijn moeder zo negatief?

幸福ニュース第684号2016年5月10日© Shinko Oyama

Ik heb in de voorbije week Naikan een grote ontdekking gedaan.

Moeder

Ik heb altijd gedacht dat ik ziek geworden was door de schuld van mijn moeder. Mijn beide ouders gingen werken en ze hadden dus niet veel tijd om zich om mij te bekommeren of om liefdevol met mij bezig te zijn. Ik ben in mijn opvoeding altijd negatief behandeld geweest. Zo dacht ik. Ik denk ook nu nog dat mijn moeder een deel van de oorzaak was.

Maar ik heb nu Naikan gedaan over mijn moeder, en ik ben geweldig verrast geworden door de vaststelling dat ik enorm veel liefde heb gekregen. Ik heb nu gevoeld hoe zeer ik bemind geworden ben; maar vroeger heb ik daar gewoon nooit oog voor gehad. De woorden van meester Oyama kan ik beamen: als je het licht toelaat om zich te verspreiden, verdwijnt het duister.

Ik heb zoveel spijt dat ik tegenover mijn moeder, waar ik zoveel van gekregen heb, zo opstandig geweest ben en me zo verwijtend opgesteld heb.

figure in grass

Stel je voor dat ik dit pas zou ontdekt hebben nadat mijn moeder zou overleden zijn. Dan zou ik daar voor de rest van mijn leven spijt van gehad hebben. Moeder, ik weet niet hoe ik me bij u kan verontschuldigen!

Mijn grootmoeder is haar beide ouders verloren toen zij nog klein was, en ik heb haar vroeger eens horen zeggen dat ze als klein kind op het toilet had zitten wenen. Mijn moeder is zoals ik zelf in een negatieve sfeer opgegroeid. Nu besef ik dat zij daardoor nooit een andere manier van omgaan gekend heeft.

Ik leerde beseffen dat moeder mij naar best vermogen opgevoed heeft, binnen de beperking dat zij nooit een andere manier gekend heeft om met kinderen om te gaan. Ik voel me nu schuldig omdat ik haar altijd zo veroordeeld heb.

Zij was wegens haar werk altijd heel druk bezet, maar ze heeft toch alles voor mij gedaan wat in de gegeven omstandigheden mogelijk was. Ik kan haar niet genoeg danken. Ik kon mij haar gezicht in die situaties nog herinneren, en ik moest daarbij geregeld een traan laten.

Vader

Ik deed ook Naikan over mijn vader. Hij liet mij reeds van kleinsaf allerlei uitdagingen aangaan, en hij heeft mij altijd gesteund. Hij stelde altijd het welzijn van zijn kinderen voorop. Hij zorgde er vooral voor dat alle voorwaarden vervuld waren zodat wij goed konden studeren, en ik kan hem daar niet genoeg voor danken. Toen ik terugdacht aan de manier waarop mijn vader altijd heel lief met ons omging kreeg ik een gelukkig gevoel.

De sterkste herinnering heb ik aan de dag waarop de moeder van mijn vader gestorven is. Dat was juist op een dag waarop ik met vrienden op kamp zou gaan. Het plan was dat mijn vader mij en mijn vrienden met de wagen naar de kampplaats zou brengen. Hoewel zijn moeder die dag overleden was heeft hij ons toch volgens afspraak eerst naar de kampplaats gebracht, vooraleer naar zijn moeder te rijden.

Hij had gemakkelijk kunnen zeggen dat hij ons niet kon brengen gezien zijn eigen moeder die dag overleden was. Maar omdat hij mijn vrienden niet wilde teleurstellen koos hij er voor om ons eerst naar onze bestemming te brengen. Ik had er vroeger nooit zo bij stil gestaan, dat mijn vader zo erg om ons bekommerd was.

Ik heb altijd al van mijn vader gehouden, maar door er zo over na te denken was ik werkelijk overrompeld door de grootsheid van zijn karakter, en ik voel nu enorm veel respect voor mijn vader.

Zus

Mijn oudere zus is iemand die altijd al veel voor mij gedaan heeft. Elf jaar geleden, twee maanden voor haar huwelijk, is mijn zus met mij op reis gegaan. Dat was de eerste en de laatste keer dat wij met ons twee samen op reis gegaan zijn. Ik dacht hier tijdens mijn Naikan aan terug. Ik had vroeger nooit begrepen waarom zij mij toen mee op reis uitgenodigd had. Nu heb ik begrepen dat zij er bewust voor gekozen had om samen met mij, haar jongere broer, nog eens een reis te maken, voor haar huwelijk.

flowAls ik er nu aan terugdenk treft het mij dat wij op reis gegaan zijn naar een plaats die ik heb mogen kiezen. Het was een plaats waar mijn zus zelf helemaal geen interesse voor had. Maar dat was voor haar geen probleem. Zij wilde best meegaan naar de bestemming die haar jongere broer graag wou zien.

Mijn verblijf hier

Die bestemming toen, dat was de Rengein tempel, waar de Dalai Lama op bezoek was. Ik kan mij nu nog helder herinneren hoe hij tot ons sprak. Ik ben mijn zus hiervoor nog altijd dankbaar.

En nu, door een gelukkig toeval, ben ik terug in die tempel, in het Naikan Center van de Rengein tempel.

Ik ben zeer onder de indruk geweest van de sfeer tijdens onze bezoeken aan de tempel 's morgens vroeg, het lezen van de soetra's en de toespraken van de bonze.

Ik ben ook blij met de hartelijke manier waarop meester Oyama met mij omging. Ik was in het begin nogal gespannen, maar dat heeft niet lang geduurd. Ik heb ook veel geleerd van wat meester Oyama in zijn toespraak 's morgens gezegd heeft. Ik zal het zeker in mijn eigen leven toepassen.

Dank u, meester Oyama, voor uw charmant lachend gezicht. En dank u voor het lekkere eten elke dag.

Ik kan na deze week Naikan zeggen dat ik mijn oorspronkelijk doel bereikt heb. Ik kan met een fris gevoel van dankbaarheid terug naar huis gaan, en ik ben heel erg blij.

Welkom bij Naikan