Inzichten uit moederhaat en kindermishandeling: een nieuwe kijk gaf mij een nieuwe toekomst 

幸福ニュース（しあわせニュース）第694号2016年9月7日© Shinko Oyama

Ik ben echt heel blij dat ik bij deze gelegenheid Naikan therapie heb leren kennen.

Om te starten werd mij gevraagd om Naikan te doen over mijn moeder. Maar omdat ik dat onmogelijk aankon, ben ik met Naikan over mijn vader begonnen.

In het begin, toen ik mezelf onderzocht vanuit het gezichtspunt van mijn vader, slaagde ik er maar niet in om te kijken naar de dingen die mijn vader voor mij gedaan heeft. Mijn gedachten gingen onder andere naar hoe andere gezinnen geweest waren, en ik neigde eerder naar omgekeerde Naikan. Ik kon mij niet goed concentreren.

Omdat het zo moeizaam was kreeg ik van meester Oyama en zijn echtgenote de suggestie dat het misschien gemakkelijker zou gaan indien ik behalve de drie vragen "Wat heb ik gekregen?" "Wat heb ik gegeven?" en "Hoe ben ik tot last geweest?" ook een vierde vraag zou beantwoorden, namelijk "Wat heb ik ontdekt tijdens deze Naikan?"  Bovendien stelden zij dat het geen belang had of ik de zaken die ik mij herinnerde en de inzichten die ik ontdekte zou aanvaarden of niet. Deze suggesties waren voor mij een grote hulp.

De negatieve gevoelens die ik ten aanzien van mijn vader in mij meedroeg verminderden, en ik kwam ertoe om te kijken naar feiten uit het verleden die mij geen andere keuze lieten dan te erkennen: "Dat ik dat niet eerder ingezien heb! Ik word graag gezien!"

Bij de volgende beurt kon ik het ook weer onmogelijk opbrengen om Naikan te doen over mijn moeder, en ik koos voor Naikan over mijn echtgenoot. Ik werd mij bewust van het feit dat mijn echtgenoot mij ondanks al mijn gebreken altijd in zijn groot hart omhelsd gehouden had, en dat ik tegenover die echtgenoot echt hatelijke gedragingen gesteld had. Ik had dat al wel geweten met mijn verstand, maar nu kwam dit alles echt opnieuw tot leven en het raakte mij. Ik weet niet hoe ik mij tegenover hem kan verontschuldigen.

Mijn man had de groothartigheid gehad om mij te zeggen "Hoe je je ook gedraagt, ik zal je vergeven."  Maar diep in mijn hart geloofde ik niet in mezelf, en ook de woorden van mijn man kon ik niet geloven. Door Naikan te doen denk ik dat ik er nu zal in slagen om die woorden die bij hem vanuit zijn hart kwamen te geloven.

Hij had mij dikwijls gezegd "Je mag jezelf meer vertrouwen hoor. Zou het niet beter zijn als je jezelf zou beginnen graag zien?"  Tegenover deze woorden dacht ik diep in mezelf "Ja dat begrijp ik wel met mijn verstand, maar ik kán dat niet, en juist daaróm is het leven voor mij zo zwaar." Vandaag kan ik zeggen dat ik op basis van de feiten ontdekt heb hoe belangrijk die woorden van mijn echtgenoot zijn.

Er waren ook de woorden van meester Ohyama die zei dat problemen al voor ongeveer 50 percent opgelost zijn als je er inzicht in gekregen hebt. Ik ben nog niet zo ver dat ik die woorden echt 100 percent van harte geloof, maar ze hebben mij wel een lichter gevoel gegeven, en ik denk dat ik vanaf nu positief in het leven kan staan.

Ik wil nu samen met mijn onontbeerlijke echtgenoot, en in samenspraak met hem, werken aan mezelf en mijn best doen voor de kinderen. Over het geluk dat ik met zo'n goede man in contact ben mogen komen ben ik vervuld van een dankbaarheid die ik tot nu toe nog nooit gekend had.

Doordat ik tijdens Naikan werkelijk had kunnen voelen dat ik bemind word was ik nu eindelijk zover dat ik mezelf kon toelaten om eens Naikan te proberen over mijn stiefmoeder. Maar het was toch een start waarbij ik mijn adem inhield en waar ik hard tegen opzag.

Maar toen de Naikan over mijn moeder eenmaal afgelopen was moest ik vaststellen dat de donkere gevoelens die ik in verband met mijn moeder had wel niet helemaal verdwenen waren, maar dat mijn manier om ermee om te gaan veranderd was. Ik kreeg een echt gevoel van dankbaarheid omdat ze mij op een goede manier opgevoed had. Het is zo dat ik haar nu niet kan ontmoeten, maar ik ga uit het diepste van mijn hart bidden voor het geluk van mijn moeder en ik denk dat dit alles is wat ik nu in mijn situatie voor haar kan doen.

Na de Naikan over moeder deed ik voor de tweede keer Naikan over mijn kinderen. De eerste keer was ik er snel en oppervlakkig over gegaan. De tweede beurt nu volgde op de Naikan over mijn biologische moeder en mijn broers en zussen, en op de Naikan over liegen en stelen, en deze keer was het verschrikkelijk hard. Ik herinnerde mij talrijke gebeurtenissen waarvan ik mij eigenlijk liever niet had willen bewust worden.

Mijn kinderen hebben mij talloze gelukkige momenten en ervaringen gegeven, maar wat ik hen aangedaan heb is zo ernstig dat er geen herstel mogelijk is. Door mij hiervan bewust te worden hoop ik nu dat ik met een versterkte wil en met de medewerking van de mensen in mijn omgeving een eind zal kunnen maken aan mijn wangedrag.

Ik ben mij ervan bewust geworden dat ik ook tegenover mijn kinderen veel dwaze dingen gedaan heb, zodat ik het eigenlijk niet waard ben om hun moeder te heten.

Door Naikan te doen, voor mezelf, voor mijn man, voor mijn kinderen, en door er uiteindelijk toch in te slagen om Naikan te doen over mijn moeder, en door die tweede keer te kijken naar de plaatsen waar ik niet wilde naar kijken omdat ik er te bang voor was, denk dat ik nu dicht bij de kern gekomen ben waar waarschijnlijk de sleutel te vinden is, waar ik vanaf nu wil aan werken.

Het is mij heel helder voor ogen gekomen dat ik vanaf mijn geboorte tegenover mijn vader en moeder een schuldgevoel had dat ik geboren was, en ook dat ik altijd te bang geweest was, zo bang dat ik er een deksel op hield, om het antwoord te proberen vinden op de vraag of ik wel echt bemind werd.

Ik had in het begin een fris gevoel bij Naikan, maar naarmate de dagen vorderden heb ik ook tijden doorgemaakt waarin Naikan mij zwaar viel en pijn deed.

Maar ik bedoel hiermee helemaal niets negatiefs. De inzichten en ontdekkingen die mij gegeven werden in elke fase van Naikan, mijn onvolwassen gedrag, mijn hoogmoed en verwaandheid, mijn eigengereidheid en mijn zelfzucht, dat zijn allemaal zaken waar ik mij zelf van bewust geworden ben op basis van feiten. Het gewicht van deze ontdekkingen is helemaal anders dan indien dat alles mij door iemand anders zou gezegd geworden zijn. Daardoor kon ik dat alles in eerlijke nederigheid in mijzelf laten doordringen, en ging ik schaamte voelen voor de manier waarop ik tot nu toe geleefd heb, en is er een grote verandering gekomen in mijn mentale ingesteldheid en in de manier waarop ik nu kijk naar de mensen in mijn omgeving en naar de gevoelens die vroeger ik pleegde te hebben.

De gebeurtenissen die ik tot nu toe in Naikan in herinnering gebracht heb leken bijna te zwaar voor mij, alsof ik met een zware hamer in stukken geklopt werd, maar omdat ik die zaken zelf vanuit het eigen aanvoelen ben beginnen begrijpen is er nu reeds een verandering in mijn gemoedstoestand, en ik heb het gevoel dat ik terug vooruit kan in mijn leven. Ik kon mij ook bewust worden van mijn eigen lelijke gewoonlijke handelingspatronen.

Ik wil nu het afzichtelijk harnas dat ik meende nodig te hebben om mezelf te beschermen wegdoen, en een nieuw start nemen. Ik wil terug beginnen leven met een zuiver hart, een hart als van een pasgeboren baby.

Ik wil tenslotte meester Oyama en zijn echtgenote en de andere mensen bedanken, die samen hun uiterste best gedaan hebben om mij de steun te geven die nodig was opdat ik mij op mijn Naikan kon concentreren. 

Dank zij een wonderlijke samenloop van omstandigheden heb ik kunnen Naikan doen en dat is voor mij een heel kostbare eerste ervaring geweest waarbij ik eens een inventaris kon maken van heel mijn leven tot op vandaag.

Ik heb een leven achter de rug waarin ik veel met mezelf geworsteld heb. Ik heb counseling en coaching en nog van alles geprobeerd maar met Naikan onderzocht ik de feiten en werd ik mij bewust van wie ik zelf ben. Ik heb ten diepste, zowel in mijn lijf als in mijn ziel, het belang aangevoeld van de werkelijkheid, van de feiten.

Ik maakte ook een levensplan voor het volgend jaar. En ik wil er mij met al mijn kracht aan wijden om het te realiseren. Waarlijk heel hartelijk bedankt.