Naikan werkte voor mij als een reset-knop 

幸福ニュース（しあわせニュース）第700号2016年12月7日© Shinko Oyama

Dit was mijn eerste Naikan-ervaring. De aanleiding was een boek van een sportjournalist, waarin deze beschreef hoe hij zijn concentratie verbeterd had. Hij vermeldde onder andere dat hij samen met zijn gezin deelgenomen had aan een week Naikan.

Ik heb sinds mijn geboorte tot op vandaag in mijn huwelijksleven steeds het geluk gehad dat ik in de meest optimale familiale omgeving heb kunnen leven. Ik heb weinig moeilijke of pijnlijke herinneringen, en tot nu toe had ik zo goed als nooit aan dat soort zaken teruggedacht.

Maar door Naikan te doen besefte ik hoe weinig ik voor andere mensen gedaan heb, zeker als ik dat  vergelijk met alles wat die mensen voor mij gedaan hebben en met het groot aantal keren dat ik mensen zorgen gebaard heb. Ik heb tijdens deze Naikanweek echt de liefde van mijn ouders gevoeld, en ik heb beseft hoe kostbaar ouders zijn. In de gesprekken met de begeleider werd ik daarbij af en toe zo emotioneel dat ik moeite had om uit mijn woorden te komen.

Tijdens de Naikan over het thema "liegen en stelen" ontdekte ik dat ik veel dingen uit het verleden meesleepte. En die zaken blijven hardnekkig in je hoofd hangen. Het een na het andere voorval kwam in mijn herinnering opduiken, als visgraatjes die in mijn keel waren blijven steken. En nadat ik die dingen uitgespuwd had en alle onzuiverheden weg waren kreeg ik een gevoel alsof mijn hoofd en mijn hart heel licht geworden waren. Ook de lichte hoofdpijn die ik meegebracht had was ineens ergens heen gevlogen.

Ik had de indruk dat ik een "reset" ondergaan had en dat ik terug met een blij gemoed naar mijn werk zou kunnen gaan. Ik zag mezelf in verbeelding al blijgezind de weg naar het werk opgaan. Ik ben er van overtuigd dat ik terug gezond word en weer kan gaan werken. En indien ik in de toekomst weer duistere gedachten zou krijgen, dan kan ik opnieuw Naikan doen tot ik het weer wat lichter zie.

Op de laatste dag moest ik mijn planning maken en mijn levensdoel beschrijven. Dank daarvoor. Ik plaats dat document op de achtergrond van het scherm van mijn smartphone zodat ik het altijd bij mij heb. Ik was zelf verbaasd dat ik mijn levensdoel zo vlot kon neerpennen.

Ik had recent nog een boek gelezen van een manager van een groot bedrijf, waarin er ook aangeraden werd om op ongeveer dezelfde manier een levensdoel op te stellen, maar bij het lezen van dat boek had ik er gewoon over gelezen, in de gedachte dat zoiets helemaal niets voor mij was. Ik had op dat ogenblik eerlijk gezegd helemaal geen zin om een levensdoel op te stellen. Dat ik er nu toch toe gekomen ben om mijn levensdoel op te stellen is waarschijnlijk omdat ik na die week Naikan in een veel meer opgewekte stemming was.

Nog tien jaar en dan word ik zestig. Het wordt tijd om eens na te denken over wat ik met de rest van mijn leven nog wil aanvangen. Dank zij Naikan, doordat ik een inventaris van mijn leven kon maken, ben ik nu in staat om naar de toekomst te kijken en erover na te denken.

Ik ben dan wel ziek geworden, maar door ziek te worden heb ik over allerlei zaken nagedacht, heb ik boeken gelezen en mensen ontmoet, en is er van alles gebeurd. Dat zijn allemaal kostbare ervaringen geweest. Ik wil me ook in de toekomst door die ervaringen laten voeden, mezelf blijven bijschaven, en met vooruitziende blik en optimistisch door het leven gaan.

Dank aan de verantwoordelijken van de tempel, de heer Oyama, de mensen die voor het lekkere eten gezorgd hebben. Ik bid voor voorspoed in jullie werk, dat jullie veel mensen de gelegenheid kunnen bieden om Naikan te doen, en dat jullie heel gelukkig mogen leven.