"Naikan over mijn lichaam"

幸福ニュース（しあわせニュース）第697号2016年11月1日© Shinko Oyama

Ik voelde al vier jaar pijn over heel mijn lichaam, en ik was erg bezorgd over hoe het de rest van mijn leven verder moest.

Mijn behandelende arts bezorgde mij informatie over Naikan. Hij vertelde mij dat je wereld verandert als je Naikan doet maar ik begreep toen in de verste verte niet welke betekenis die woorden hadden.

Op de eerste dag van mijn week Naikan gingen mijn ogen open voor het feit dat ik van mijn ouders volkomen gratuite liefde ontvangen had zonder dat ik me daarvan bewust was.

Tot nu toe had ik altijd gedacht dat ik van mijn familie niet veel goeds gekregen had in mijn leven. Ik dacht bijvoorbeeld dat mijn ouders geen aandacht voor mij gehad hadden. 

Maar toen ik begon na te denken over wat ik van mijn vader en moeder gekregen had, wat ik voor hen gedaan had, en hoe ik hen het leven moeilijk gemaakt had, vond ik wel veel herinneringen aan zaken die ik gekregen had, en ook aan gelegenheden waarbij ik hen last berokkend had, maar op de vraag wat ik voor hen gedaan had vond ik bijna niets.

Ik kwam tot het besef dat mijn vader alles bijeengeteld ongeveer 20 miljoen Yen (175.000 Euro) in mij geïnvesteerd had. Ik bedacht hoeveel moeite en werk er nodig was om 20 miljoen Yen te verdienen. Vader was bediende in een bank, en ik kan me alleen maar proberen voor te stellen hoeveel stress hij moet gehad hebben.

Toen ik nog in de kleuterklas zat heeft mijn vader dikwijls voor mij tijd gemaakt om met mij te spelen, ook al was het op zijn werk erg druk. Toen ik in het hoger middelbaar zat heb ik een hele periode gedaan of hij niet bestond. Dat moet voor hem wel een erg eenzaam gevoel geweest zijn ...

Er kwamen heel wat herinneringen in mij op. Ik was altijd erg kritisch tegenover mijn vader, maar door die herinneringen is mijn houding tegenover mijn vader honderdtachtig graden omgedraaid. De gevoelens die door die herinneringen gewekt werden veroorzaakten bij mij een sterk gevoel van dankbaarheid.

Het is waar dat mijn vader tegenover mijn moeder soms gewelddadige taal gebruikt heeft. Soms sprak hij met niemand een woord wanneer hij thuis kwam, en hij heeft soms delen van zijn salaris niet voor zijn gezin gebruikt maar er gewoon zonder enige inspraak zijn eigen zin mee gedaan.

Maar er bestaan op deze wereld geen perfecte mensen. Hoe zou het zijn als vader goed zou werken, heel zijn loon voor zijn gezin liet gebruiken, goed met iedereen kon communiceren, goed kon luisteren naar zijn vrouw en een goede speelkameraad zou zijn voor zijn kinderen?
Natuurlijk zou ik daar blij mee zijn, maar dat is al te perfect, en het is niet menselijk. Perfecte mensen bestaan immers niet.

Nu ik me hiervan bewust geworden ben voel ik dat ik aan mijn vader veel dank verschuldigd ben, en ik wil nu de veertien jaren die ik verloren heb proberen terug te winnen.

Ik wil zelfs proberen om goed voor mijn vader te zorgen. Tot enkele dagen geleden zei ik nog over mijn vader dat ik hem wel zou willen vermoorden, dat mijn vader er beter niet zou zijn..... en nu zit ik hier te schrijven dat ik goed voor hem wil zorgen.

Daarna deed ik Naikan over mijn moeder. Wij waren heel vertrouwd met elkaar en we praatten veel met elkaar. Ik had de indruk dat ik mijn moeder heel goed begreep.

Er is iets bijzonders aan wat ik tijdens mijn Naikan over moeder gevoeld heb. Dat is de haat die ik tegenover mijn vader voelde. Sinds mijn kinderjaren heb ik uit de mond van mijn moeder bijna dagelijks kritiek op mijn vader gehoord. En naarmate ik opgroeide kreeg ik de indruk dat ik de haatgevoelens van mijn moeder wel begreep, en mettertijd kreeg ik zelf ook gevoelens van haat tegen mijn vader.

Maar onlangs werd ik mij bewust van iets in verband met mijn moeder. Ik heb gemerkt dat mijn moeder iets heeft dat aan het syndroom van Asperger doet denken. Zij herhaalt hetzelfde verhaal verschillende keren, zij is gemakkelijk haatdragend tegenover mensen en heeft gemakkelijk kritiek op mensen zonder ook maar een keer op zichzelf te reflecteren.

Door zo naar mijn moeder te kijken begon ik te denken: "Misschien heb ik mijn moeder op dezelfde manier gekwetst als ik met mijn vader gedaan heb ..."

En op dat ogenblik maakte mijn haatgevoel tegenover mijn vader plaats voor een gevoel van spijt. En toen begon ik te denken: "Vader en moeder hebben allebei hun goede en slechte kanten. Dus kies ik voor geen van beide partij." Voor haat tegenover iemand van ons gezin is er bij mij geen plaats meer. 

Ik wil even terugkomen op het feit dat mijn belangrijkste motovatie om Naikan te komen doen de genezing van mijn ziekte was.

Ik deed daarom ook Naikan over mijn lichaam, en ik werd mij er van bewust dat ik nog nooit iets ten voordele van mijn eigen lichaam gedaan heb.

Ik heb tegenover mijn lichaam nooit een zorgzame houding aangenomen en me afgevraagd of het niet te vermoeid was, of mijn lichaam alles nog wel goed aankon en of het misschien beter eens wat rust zou nemen. 

Anderzijds heeft mijn lichaam oneindig veel dingen voor mij gedaan. Het is dank zij mijn lichaam dat al mijn ervaringen mogelijk waren: mijn ervaringen van vreugde, verdriet en enthousiasme vanaf mijn geboorte tot de dag van vandaag heb ik via mijn lichaam ontvangen.

Ik heb alles te danken aan het feit dat mijn lichaam er was en toch heb ik er nooit enig gevoel van dankbaarheid voor gehad. Bij die gedachte voelde ik diepe schaamte.

Ik heb nu beslist om meer naar mijn lichaam te luisteren en om meer dingen te doen die weldadig zijn voor mijn lichaam. Dat betekent bijvoorbeeld, eens wat rustige tijd inbouwen wanneer ik waarneem dat mijn lichaam een beetje vermoeid is, en dankbaar zijn tegenover mijn lichaam wanneer het zich volop ingespannen heeft.

Er bestaan veel mogelijkheden om via lichaamsoefeningen en relaxatietechnieken enkele momenten van rust te creëren voor het eigen lichaam. Ik heb tot nu toe veel gekregen van mijn lichaam en het is nu mijn beurt om er iets aan terug te geven. Ik heb beslist dat ik dit soort oefeningen wil beginnen doen, in een geest van dankbaarheid tegenover mijn lichaam.

Om te besluiten wil ik iedereen van de Rengein tempel heel hartelijk danken voor al de zorg en steun die ze mij deze week gegeven hebben. Ik houd alles wat ik hier geleerd heb in gedachten en zal het in de praktijk van mijn leven dienstig laten zijn. Aan iedereen, een goede gezondheid!