NL samenvatting van FoAM Naikan retreat

In de zomer van 2011 volgden 9 leden van FoAm in Brussel een Naikanweek. Naikan in de vorm van een intensieve Naikanweek biedt de deelnemers een strict tijds- en activiteitenkader. Na wat aanpassing begonnen een aantal deelnemers het aangeboden kader verfrissend en aangenaam te vinden. Deelnemers rapporteerden ook dat de methode hen leerde om beter te focussen, helder te denken en zich toe te leggen op de taak waarmee ze bezig zijn, en zo in een mentale staat van flow te zijn. Na de retraite ondervonden meerdere deelnemers een verscherpte werking van de zintuigen. Door het betere focussen ontstond de mogelijkheid om te genieten van kleine dingen, en verdween de nood aan steeds sterkere prikkels en/of prestaties. Men rapporteerde meer zelfvertrouwen en vertrouwen in alles wat rondom zich gebeurde, wat ook een bevrijdend effect had. De groep deelnemers hadden een ervaring van versterkte verbondenheid onder elkaar, met betere communicatie, openheid en vertrouwen onder de deelnmers. Dit effect groeide tijdens de Naikanweek, en hield nadien nog een zekere tijd aan. Men had het gevoel dat men na de gezamenlijke Naikan-ervaring minder de nood had om een masker op te zetten. Er was immers meer openheid en vertrouwen. Er was geen onderlinge competitie meer, en men voelde zich meer deel van een team. Deelnemers verhaalden ook dat zij een beter zicht gekregen hadden op hun plaats en positie in de wereld en in hun leven, waardoor ze ook veel beter weerstand konden bieden wanneer moeilijke situaties hen bedreigden (resilience). Na de Naikan waren de deelnemers minder slachtoffer van illusies, en hadden ze meer geduld en begrip met de mensen in hun omgeveing. Ze hadden min of meer vastgelopen patronen in hun leven onderkend, en konden daardoor meer open en eerlijk staan in communicatie, relaties en samenwerkingsverbanden. Zij konden met meer gemak vanuit verschillende perspectieven naar de gebeurtenisen kijken, en meer afstand nemen van niet-bevorderlijke emotionele reacties. Scherp uitvallen naar de anderen was er niet meer bij. Onmiddellijk na de Naikanweek wilden de deelnemers met elkaar hun ervaring delen, vooral het feit dat ze de wereld nu in een helderder licht zagen. Zij zagen overvloed, waren nieuwsgierig en vol vreugde. In de maanden na de retraite namen deze effecten stilaan weer af. De drukte van het dagelijks leven en van het werk, deden de mensen terugkeren naar hun oude gewoontes. Om de effecten en inzichten van Naikan echt een integraal en blijvend deel van het eigen leven te maken, zou men een onderhoudspraktijk moeten aanhouden. Dat kan een dagelijkse tijd van Naikan zijn, met eventueel een dagboek erover. Dit vergt een inspanning. De reden waarom iemand die inspanning zou doen bestaat hierin dat de tijd die men in Naikan-beoefening doorbrengt iets aangenaams is, en tevens dat de gevolgen ervan zo positief zijn voor het beleven van het eigen leven, zinvolheid, relaties, vreugde, etc.